Sevgililer Günü Programımız 12 şubatta Serhan Şeşen Derneğinde Elifimle beraber gittiğimiz "Babamın Pastasını Annemle Birlikte Yapıyoruz " dersi ile başladı. Akşam 7 deki derse her zamanki aile geleneğimiz ile koşturarak gittik. Dernek çok güzel bir bahçesi olan bir evdi. Biz ilk gelen aileydik ve biraz beklemek zorunda kaldık . Elifimle beraber 4 aile çocuk daha vardı. Hepsi gerçekten şaheser pastalar süslediler.Elif ise ne bulduysa koydu pastanın üstüne sonuç ise aşağıda. Ve etkinlik sonunda eve Elifin süslediği 1 pasta ve 1 cupcake ve de Kara Fırın ın armağanı başka bir pasta ile döndük 2 koca gün boyuncada onları yedik :-) Hepsini değil tabi :-)
Bu arada Serhan Şeşen derneğinde düzenli etkinlikler var ve muhakkak birine gidip deneyin derim ; http://www.serhansesen.com/
Sonunda başardık ve Elifimin çok istediği Disney Live gösterisine gittik. Haliç Kongre Merkesindeki gösteriye koştura koştura yetiştik. İlk defa geldim bu merkeze gerçekten büyük ve gösterişliydi. Girişte tüm çocukların aklını çelecek bir sürü tuzak vardı. Ve herbiri çok ama çok pahalıydı. Plastik bir Disney kovasının içindeki patlamış mısır 20 TL idi mesela ??? Paralı olmayan boyama , resimler önünde fotoğraf çektirme ise yoğun bir ilgi görüyordu. Kızım içeri girer girmez kendini kaybetti bir oraya bir oraya koşt. Her gördüğünü istedi. birinden kurtulsak diğerine yakalandık. Gösteri arasında tuvalet gitmek ise imkansız ötesiydi :-(
Ama gösteri gerçekten güzeldi. Pamuk Prenses ve yedi cüceler , Sinderalla ve Uyuyan Güzel masaları gerçekten etkileyiciydi. Salondaki çocukların çığlıklarından zaten eğlendikleri çok belliydi. Elifime objektife baktırmak imkansız . yine elimden geldiğince fotoğraf çektim. Elifim tekrar gelmek istiyor bir daha bu kadar para harcayabilirmiyiz ki ?
Evet geriye dönük yazı dizimize başlıyoruz. Ocak ayından beri yoğunluğun üzerine seyahatte eklenince bazı etkinliklerimizi sonradan ilave etmek zorunda kalıyoruz. Ama hiç olmamasından iyidir dimi :-) 9 ocak ta Oyuncak Müzesi'nde ilk tiyatro deneyimimizi yaşadık. 2.defa gittiğimiz müzede tekrar ailece hızlı bir tur yaptık. Zaten Elifle başka türlüsü mümkün değil. Oyuncaklar Ülkesine yolculuk isimli tiyatro oyununda Pinokyo ,Keloğlan, Pamuk Prenses ve Domdom la tanıştık.
Kızım ilk tiyatro oyununda ne yazıkki Domdom 'dan çok korktu.Yerinden kalkamadı.Babacığının elini sımsıkı tuttu tüm oyun boyunca..
Uçuş saatimiz cumartesi öğleden sonra olunca sabah güzelce kahvaltı edip yola çıkabildik. Herkesle vedalaştıktan sonra havalimanına giriş , check in ve bir şeyler içmek bölümü Elifim tarafından çok beğenildi. Emirates le uçtuk Dubai aktarmalı olarak ve yaklaşık 17 saat sürdü ve yanlış yazmadım gerçekten ! Özellikle aktarma bölümünde Elifim perişan oldu. Uyumak istedi , yatak yok. Uyudu ses ve gürültüden rahatsız oldu. Tam daldı uçak saati geldi :-( Bu bölüm ilk zorluktu. 2. zorluk yani havalimanı eziyeti bölümü Dakka 'da başladı.4 saat pasaport kontrolünde bizi sırada (biz öyle olduğunu sanıyorduk ama her yerden insan sıraya sonradan dail olup duruyordu) beklettiler. Bütün yorgunluk ve uykusuzluğun üzerine Elifimle beraber ayakta , sırada beklemek gerçek bir eziyetti. Kızım susadı ,acıktı, tuvalete gitmek istedi , oyun oynamak istedi .... Ve bir şekilde onu oyalamak zorunda kaldık ....Sıra bize gelince kocamı vizesiz içeri almadılar . Hepimiz dumur olduk. Sonuçta Bangladeşli olan oydu biz değil ama zorluğu ona daha çok çıkardılar.
Tüm bunları aşıp dışarı çıktığımızda bizi saatlerdir dışarıda ne yapacağını bilemeden bekleyen aile üyelerimizle karşılaşıp kucaklaşınca rahatladık ve doğruca otele gittik. Otelimiz Pan Pacific Sonargaon gerçekten güzeldi. 1 hafta boyunca gezdik , alışveriş yaptık , aile üyeleriyle tanıştık. Elifim hiç dil bilmeden kuzenleriyle ortak çocuk diliyle oyunlar oynadı. Tüm ailede , sokakta , otelde hep sevildi. Çoğunluğun koyu tenli olduğu ülkede Elifim ve ben beyaz tenli kaldık. Hayatımda ilk defa bana burada beyaz tenlisin dendi. Aslında şari giyip fotoğraf çektirecektim bir önceki seferki gibi ama olmadı ama yine de hediye şarilerimi alıp eve döndüm. Kızım tüm arkadaşlarına ve öğretmenlerine hediye bilezikler aldı. Yemek konusunda genel anlamda Elifim ve ben çok zorlandık. Herşeyiyle farklı bir mutfağa sahip ülkede yiyecek bir şeyler bulmak ciddi bir savaştı. İlk seferinde sadece benimle uğraşmak zorunda kalan kocacım bu sefer Elifle de aynı sorunu yaşayınca ne yapacağını şaşırdı. Son 2 gün Elifim ateşlendi , yataklara düştü. Ateş düşürücü ve bol su , bol uyku ile geçirmeye çalıştık. Ateş dudaklarında yaralar yaptı ve o halde yine uzun ve aktarmalı dönüş yolculuğunu çekti. Neyseki bu sefer bir gece Dubai 'de kaldık . 20 derecelerde kısa kollularla geçen yolculuğumuzun son gününü 30 derecede geçirip İstanbul'a indiğimizde - derecelerle ve karla karşılaştık. Ve ancak 10- 15 günde kendimize geldik. Ve evimizi , ve ailemizi ve İstanbulu çok özlediğimizi farkettik..
Gittik , gördük ve geldik. Evet Bangladeş gezimizde 1 hafta boyunca yaptıklarımızı ve resimlerimizi bir başka gün ekleyeceğim . Bu arada 2 tiyatro + 1 gösteri ye gittik onları da bir ara ekleyeceğim. Biliyorum herşeyi erteliyor gibi gözüküyorum ama cidden bir koşturmacadayım ve üzerimde ki anlamadığım yorgunluk da cabası :-( Unutmadan daha yeniyken bu haftasonumuzu yazayım dedim. Cumartesi teyzemiz kahvaltıda bizdeydi. Kahvaltı sofrasının fotoğrafını eklemek iyi olurdu neler yaptığımı göstermek için ama unuttum :-( Yedik , içtik bizim seyahatimizi onların seyahatlerini konuştuk. Hediyelerimizi verdik. Kağan hastaydı... Gerçekten hastaydı... Tüm gün boyunca içim ezildi...
not: Helgacım ne olur biraz yumuşa. Film karakterleri kadar sertsin... Helga da mı kim ? O kendini biliyor.
Pazar günü işsanat ta Peter Pan 'e gittik. Güzel bir tiyatroydu. Havanın soğukluğuna rağmen salon bayağı kalabalıktı. Elifim tahmin ettiğimden daha dikkatli izledi. Gösteride fotoğraf makinası yasaktı o yüzden yine hiç resim yok:-(
