Hürriyet

Lilypie Kids Birthday tickers

10 Şubat 2010 Çarşamba

Bangladeş

İşte seyahatimiz ;

Uçuş saatimiz cumartesi öğleden sonra olunca sabah güzelce kahvaltı edip yola çıkabildik. Herkesle vedalaştıktan sonra havalimanına giriş , check in ve bir şeyler içmek bölümü Elifim tarafından çok beğenildi.
Emirates le uçtuk Dubai aktarmalı olarak ve yaklaşık 17 saat sürdü ve yanlış yazmadım gerçekten ! Özellikle aktarma bölümünde Elifim perişan oldu.
Uyumak istedi , yatak yok.
Uyudu ses ve gürültüden rahatsız oldu.
Tam daldı uçak saati geldi :-(
Bu bölüm ilk zorluktu.
2. zorluk yani havalimanı eziyeti bölümü Dakka 'da başladı.4 saat pasaport kontrolünde bizi sırada (biz öyle olduğunu sanıyorduk ama her yerden insan sıraya sonradan dail olup duruyordu) beklettiler. Bütün yorgunluk ve uykusuzluğun üzerine Elifimle beraber ayakta , sırada beklemek gerçek bir eziyetti. Kızım susadı ,acıktı, tuvalete gitmek istedi , oyun oynamak istedi .... Ve bir şekilde onu oyalamak zorunda kaldık ....Sıra bize gelince kocamı vizesiz içeri almadılar . Hepimiz dumur olduk. Sonuçta Bangladeşli olan oydu biz değil ama zorluğu ona daha çok çıkardılar.

Tüm bunları aşıp dışarı çıktığımızda bizi saatlerdir dışarıda ne yapacağını bilemeden bekleyen aile üyelerimizle karşılaşıp kucaklaşınca rahatladık ve doğruca otele gittik.
Otelimiz Pan Pacific Sonargaon gerçekten güzeldi.
1 hafta boyunca gezdik , alışveriş yaptık , aile üyeleriyle tanıştık.
Elifim hiç dil bilmeden kuzenleriyle ortak çocuk diliyle oyunlar oynadı.
Tüm ailede , sokakta , otelde hep sevildi.
Çoğunluğun koyu tenli olduğu ülkede Elifim ve ben beyaz tenli kaldık.
Hayatımda ilk defa bana burada beyaz tenlisin dendi.
Aslında şari giyip fotoğraf çektirecektim bir önceki seferki gibi ama olmadı ama yine de hediye şarilerimi alıp eve döndüm.
Kızım tüm arkadaşlarına ve öğretmenlerine hediye bilezikler aldı.
Yemek konusunda genel anlamda Elifim ve ben çok zorlandık. Herşeyiyle farklı bir mutfağa sahip ülkede yiyecek bir şeyler bulmak ciddi bir savaştı. İlk seferinde sadece benimle uğraşmak zorunda kalan kocacım bu sefer Elifle de aynı sorunu yaşayınca ne yapacağını şaşırdı.
Son 2 gün Elifim ateşlendi , yataklara düştü. Ateş düşürücü ve bol su , bol uyku ile geçirmeye çalıştık. Ateş dudaklarında yaralar yaptı ve o halde yine uzun ve aktarmalı dönüş yolculuğunu çekti. Neyseki bu sefer bir gece Dubai 'de kaldık .
20 derecelerde kısa kollularla geçen yolculuğumuzun son gününü 30 derecede geçirip İstanbul'a indiğimizde - derecelerle ve karla karşılaştık.
Ve ancak 10- 15 günde kendimize geldik.
Ve evimizi , ve ailemizi ve İstanbulu çok özlediğimizi farkettik..


Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...