Hürriyet

Lilypie Kids Birthday tickers

21 Eylül 2010 Salı

UNUTMAYIN

Malum 1 haftalığına İstanbul dışında olacağız.
Uzaklarda ..
Elbette dönüşte bol bol anlatacağım gezdiğimiz yerleri resimleri ile

Ama o ana kadar hatırlatmak istedim ;

1 ) Santral İstanbul da Güz dönemi etkinlik programı belirlendi. Kendinize uygun bir program muhakkak ki bulabilirsiniz. Biz çoğu haftasonu orada olacağız. Görüşürüz.



2 ) Boyut Yayıncılık isteyen herkese Sabiha Paktuna Keskin 'in bir kitabını ücretsiz gönderiyor. İlgileniyor iseniz buraya bir tık lütfen.

3 ) Disney On Ice gösterisi yaklaşıyor. 29 eylül den itibaren İstanbul'da gösteriler başlayacak. Elifim gördüğü andan beri buraya gitmeyi sayıklıyor.
Kısaca ;
Mickey Mouse, Minnie Mouse ve dostlarının Disneyland’da geçirdikleri renkli bir macerayı konu alıyor. İzleyenlerin bir Disneyland deneyimine ortak olduğu gösteride Disney’in İnanılmaz Aile, Alice, Karayip Korsanları ve Oyuncak Hikayesi’nde Buzz Işıkyılı gibi Disney karakterleri de buz sahnesinde yerlerini alıyorlar

Detaylar için tık ..

OKUL ZİLİ ÇALDI

Evet benim miniğim için de okul zili artık her eylül çalacak inşallah.
Uzun zamandır süren okul arayışımız sonrası iyice depresif olmuştum.
Hangisi daha iyi okul diye ; devlet okulu mu , özel okul mu ?
Bizim gibi maaşlı çalışan insanlar için bu ikilemi çözmek gerçekten zor.
Bizde uzun süren arayış , sıkıntı , depresif süreç sonunda napalım artık bu olsun modu ile bir okula yazdırdık Elifimi.

13 eylül günü de ailece okula gittik .Öğretmeni ile tanıştık . Kendimizi tanıttık.
İlk hafta günde 1.5- 2 saat geçirerek birbirlerini tanıdılar.
Bu haftadan itibaren de artık tam anlamıyla okullu oldu.

Şu ana kadar özel bir şikayeti olmadı . Hatta dün akşam heyecanla ve istekle suluk ( matara ) almaya gittik. Kendine winx li bir tane seçti.Ben daha sağlıklı bir şey aldırmaya çalıştım ama nafile.. Tüm bu heyecanlarından bende oldukça memnumun. Hiç bitmez inşallah.
Forma ise şimdilik belli değilmiş ?? Nasıl oluyorsa artık sonradan karar veriliyormuş anaokulunda gerekip gerekmediğine.

Bu hafta sonu blog buluşması var unutmayın. Ben gidemeyorum ve aklım kalıyor gerçekten. Sevgili blog arkadaşlarımın sitelerinden resimleri ve yorumları takip edeceğim ama.

Ben ise haftasonu Elifim ve sevgilimle İtalya'da olacağım inşallah.
Dönüşte görüşürüz.

17 Eylül 2010 Cuma

OH BE ARTIK NORMALE DÖNDÜM

evet tekrar umutlu & mutlu günlerime döndüm :-)

önce kısa bir özet :
tam olarak ne zamandı hatırlamıyorum ama 3 eylül cumartesiydi galiba Elif ile beraber Çılgın Hırsız 'a gittik.

Kötü adam Gru ve 3 küçük ve acaip sevimli yetim Margo , Edith , Agnes 'in maceralarına ben bayıldım.
Hele o en küçüğün masum bakışlarına ve ses tonuna bittim.






Sonra gelelim bayramımıza;

Her zamanki gibi bizim için çok zordu.
Ziyaret edecek çok büyüğümüz olmayınca bir günde heryeri bitirebiliyoruz.
Tabi herzamanki sabah seremonimizi yaptık . Bayram namazı sonrası hepberaber bayramlaşma ve kahvaltı.
Bayramlaşmada Elif'e el öptükten sonra verdiğimiz paraları bu yıla kadar hep kumbarasına atabiliyorduk ama bu sene onları kendi harcamak istedi ve kumbara boş kaldı :-( Artık gelecek yıllarda da bu rutinde gideriz herhalde..
Kahvaltımız ise çok özeldi. 1 ay sonra ilk kahvaltı olması nedeni ile.
Resimlerde yakında geliyor..

Bu arada bu haftasonu için Sultanahmette Simit Festivali olduğunu biliyormuydunuz ?
Biz bir ara uğramayı düşünüyoruz. Aklınızda bulunsun.

Herkese güzel , mutlu haftasonları olsun...

15 Eylül 2010 Çarşamba

AY ŞİMDİ ÇILDIRICAM

Çocuklar büyüdükçe problemler de büyürmüş ne kadar da doğru bir söz. En azından bizim ailemizde durum bu.
Küçükken ne kadar şirindi . Küçük toparlak suratlı , sevimli , gülücükler dağıtan bir bebeğim vardı ve onunla ilgili herşey çok güzeldi. Problemlerimiz uykusuzluk , gaz ve yemek gibi şimdi basit gelen ama o zaman çok büyük konulardı.
Şimdi neredeyse 5 yaşına girecek ama problemleri onun yaşından daha hızlı büyüdü.

Özellikle sanki tüm problemleri benimle daha da büyüyor gibi. Babası için benim üzerinde durdurğum konular geçici , gereksiz yere büyütüyorum. Kısacası sorun yok ama ben sorun yaratıyorum. Zaten Elif te babasıyla daha mutlu. Sadece onunla oyun oynuyor , gezmeye gidiyor... Babası eve geç gelince benimle değil oynamak konuşmuyor bile ve hep erkenden yatıyor. Yani benimle zaman geçireceğine uyumak daha kolayına geliyor.
* eve ben gelince asla hoşgeldin demek , sarılmak yok . Gerçi kimseye bunları yapmıyor ama babası gelince durum farklı
* küçükken benimle yaptığı ve benimde çok sevdiğim kitap okumak aktivitemiz bu yıl başından beri yok. Kitap okuyalım mı dediğim anda kaçıyor veya kısaca istemiyorum diyor. Etrafta yaşıtı çocukların anneleri ile konuşuyorum tüm çocuklar kendilerine kitap okunmasından çok memnunlar.
* nerede nasıl davranması gerektiğini bir türlü öğretemedim. diyelim ki komşumuz bizim yanımızda ay ne şeker çocuk deyip başını okşamak istesin hemen suratını buruşturup bağırmaya başlıyor. Tamam biliyorum herkese gülmek kendini sevdirmek zorunda değil ve bu konuda onu destekliyorum ama bu şekilde davranmak da doğru değil sanki dağ kaçkını adamlar gibi . Ortası öğretilemez mi bunun ?
* asla sportif bir aktivite yapmak istemiyor. artık yüzme , atletizm yapması hayalini kurmuyorum ama sitede arkadaşları ile kaykaya veya bisiklete bile binmiyor. Üstelik her ikisinden de aldık ona ki alternatifi olsun . ama o onları kullanmıyor bile arkadaşları kullanırken de onları izleyip sonra yanlarına gelmelerini bekliyor.
* bıraksan tüm gün televizyon izleyecek. Nasıl engeleyeceğimizi bulamadım . Onu meşgul edecek aktivite ayarlamaya çalışıyorum ama onun yerine televizyonu tercih ediyor ve ben tüm gün işte olunca kontrolü kaybediyorum.


Çok karışık oldu dimi ?
napiim o kadar doldum ki aklıma gelenleri hiç süzmeden yazıyorum.
ya da çok mu basit ?
ama yaşarken tüm bunlar insanı deli ediyor ve yaşarken gerçekten çok komplike..
ya da anlaşılmaz ve eksik anlatımlı ?
belki de haklısınız ama inanın kapana kısılmış hissediyorum. Sanki tüm olumsuzluklar kızımda toplanmış gibi .Ve ben nasıl düzelteceğimi/düzeleceğimi bilemiyorum.
Allahım oralarda bir yerlerde çözüm var mı ? Ben mi göremiyorum ?

Ne düşünüyorum biliyormusunuz ? Herkesin süper çocukları var, mutlu , sağlıklı , iyi yetiştirilmiş . Etraf onlarla dolu .
ama ben tek başımayım . Bu resmin dışında yani...


*

10 Eylül 2010 Cuma

İyi Bayramlar


Herkese şeker gibi bir bayram olsun ,
Sağlık , huzur ve mutluluk hep bizle olsun...

3 Eylül 2010 Cuma

3.BLOG YAZARLARI BULUŞMASI




Detaylar için lütfen burayı ziyaret edin...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...