Dün ilk süt dişimiz düştü.( burada orkestra deli gibi çalmaya , konfetilerde düşmeye başlıyor, herkes sevinç çığlıkları atıyor )
Nasıl bir telaş nasıl bir paniklik anlatamam.
Neden mi ?
Çünkü benim minik kızım asla duygularını ve yaşadıklarını dile getiren biri olmadı. Hep ağzından kerpetenle laf alırız. Onun da nekadarı doğru nekadarı kurtarma cevaplar sonradan anlarız.
Dünde ben eve geç gittim . 9 gün sonrası sevgili müdürlerim çok dinlendiğimi düşündüler ki uzun uzun toplantılar yaptık.
Neyse geç gidince evdeki kızıma ve büyük sevgilime yemek , çay , meyva koşturmacasına giriştim . Uzun süre dikkatli bakmamışım yüzüne. Sonra bir ara çay faslında farkettim ve sanırım biraz büyük bir çığlıkla (biliyorum yapmamalıyıdım )dişine ne oldu demişim . Çığlığın etkisinden olsa gerek Elif korktu ne ağzını gösterdi ne de konuştu neredeyse yarım saat.
Neyse sonunda anladık ki gün içinde sallanıyormuş zaten ve korkudan ağlamış. Ama kimseye dişim sallanıyor , bu nedemek dememiş.
Öğlen okulda da düşüvermiş diş
Bizimki de korkuyla atmış yere.
Yani ilk düşen dişimiz gitti saklayamadık.
Ben de biraz sakinleşip konuyu tam anladıktan ; doktorumuzla da konuşup normal olduğunu öğrendikten sonra kızıma diş perisi hikayesini anlatttım.
İnanmadı tabi . Ama olsun bundan sonrasında korkmamasını sağladık sanırım.
Şimdi saklayabilmek için 2. dişimizi bekliyoruz.
Elbette bu arada diş kontrolüne de gidilecek.
Görseniz öyle şeker olduki dişi düşünce .
En kısa sürede bu hali ile bir gülen fotoğraf çekilip buraya da eklenecek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder