Hürriyet

Lilypie Kids Birthday tickers

3 Aralık 2012 Pazartesi

KEREMİM GELDİ HOŞGELDİ....

Sevgili Blok uzun zaman sonra anca kendime geldikten sonra yavaş yavaş geçen zamanı özetleyebiliyorum.


Özlediniz mi beni ? Biliyorum çok takipçim yok ama olsun ben sizi özledim..
İşte detaylar...Önce miniğimle ilgili bilgiler gelecek..

28 mart 2012 ...saat 13:30 gibi işten çıktım ve rutin kontrolüm için doktoruma doğru yola çıktım. Hamileliğimin son ayına girmiştim. Merakla bebeğimi bekliyor ve bir sürü planlar yapıyordum..İzne ayrılacak doğum fotoğrafları için Burcu ile zamanı kararlaştıracaktım , odaya süslemeler alacaktım , onu yapacaktım bunu yapacaktım ...
Ama herşey kontrolüm sırasında suyumun bittiğinden şüphenilmesi ile değişti.

NST’ye bağlandım , hala suyun akıp akmadığını görebilmek için turnosol kağıdı gibi bir ped ile renk değişimi gözlendi .Önce 1-2 saat izlemek istedi doktorum bu arada saat 17:00 olmuştu.

Saat 17:00 de ise bu gece gözlem altına beklemen daha doğru olur dendi ve acilen beni yatırdılar. Tüm bunlar sırasında ben o kadar şaşkındım ki bu kadar hızlı değişime gerek olmadığını gereksiz panik yaptıklarını düşünüyor ne zaman eve gidebileceğimin planlarını yapıyordum. Ama öyle olmadı saat 18 bile olmadan acilen bebeğimi sezeryanla almaya karar verdiler..Verdiler diyorum çünkü tüm bu aşamalar sırasında bana bir şey sorulmadı bu bir zorunluluk sorun olabilir dendi.İşte o an ağlamaya başladım annemi aradım , kardeşimi aradım ağlayarak durumu anlattım . Bana acilen bir çanta hazırlayıp getirmelerini rica ettim. O kadar çaresizdim ki...Bir yandan bebeğime bir şey olmuşmudur diye düşünüyordum bir yandan da allahım hiçbir şey hazırlamadım ne olacak şimdi diyordum..Burcu’yu aradım ama ne yazıkki o bu kadar ani bir talebe olumlu veremedi doğal olarak...

Tüm bu korku,sinir ve ne yapacağını bilememezlik içinde kocacım ,annem ve kardeşimin de yardımları ile saat 20:00 de operasyon için hazırdım.Son muayenelerim de olduktan sonra epidürel sezeryan olamayacağım için tamamen uyutularak sezeryana alındım ve 21:26 da Kerem’im aramıza katıldı...

Operasyon öncesinde ameliyathaneye alındığımda yine korkudan titremeye başladım ama ne titreme... dişlerimle senfonik şarkılar söylüyordum düşünün artık...

İlk doğumda narkozu damardan vermişlerdi bu sefer burundan koca bir makina (eminim bir adı vardır bilmediğim için yazamadım) ile bayıltım ki oldukça sinir bozucuydu. Çünkü bu hamileliğimde burun deviasyonum tavan yaptı ve nefes almak benim için bir azaptı. Ve baygın olduğum dönemde ya hayali olarak ya da gerçekten bir ara ayıldım ve kesilip etimin çekiştirildiğini hissettim..İşte bu gerçek bir kabustu çünkü çığlık atmak istiyor ama atamıyordum , elimi kolumu oynatmak istiyor ama aynatamıyordum...

Sonra uyandım .... Uyandırıldım...

Ve miniğimi gördüm hepsi geçti...

3 yorum:

Oglak Kizlari dedi ki...

Offf daraldım okurken.
Kimbilir sen neler yaşadın. Aman diyim, geçmiş olsun.
Kerem e ede maşallah.

Allah analı babalı büyütsün.

AMIN

Aklı çıkmış anne

Zeynep'in Evi dedi ki...

Neler yaşadığını okuduğumda gözümden yaşlar aktı, öyle hisli yazmışsın ki, hele ki birden ne olduğunu anlamadan alındım annemi aradım bunları okuyunca daha dayanamadım, Allah yavrunu sağlıkla büyütmeni nasib etsin inşallah, bu anları hep unuttursun inşallah...

Elifim uyurken dedi ki...

Cigem , zeynep cok tesekkur ederim.
Allahim daha kotusunu vermesin kimseye de yasatmasin...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...